Τα φώτα σβήνουν
ο ουρανός με τ’ άστρα
φωτίζει πάλι.
Το σώμα υγρό
πάνω τα φύλλα πέφτουν
μεμιάς κολλάνε.
Τα μάτια κλειστά
τα τέσσερα βλέφαρα
που αγαπιούνται.
Ένας βάτραχος
πλατσουρίζει στο νερό
και μόνος φεύγει.
Τ’ αστέρια πέφτουν
τα φύλλα ξεραίνονται
μπροστά στα μάτια.
Η ώρα ήρθε
που το κρύο του χιονιά
θα τους ενώσει.
Ανησύχησε
μπροστά στο αεράκι
που τον ξύπνησε.
Αναζήτησε
την άγουρη κερασιά
που της χάρισε.
Χιόνι έστρωσε
τρεις νύχτες θα πέρασαν
όταν την βρήκε.
Σαν οπτασία
που ήταν ριζωμένη
στο ζεστό χώμα.
Μαύρο και άσπρο
αντίκρισε μπροστά του
χωρίς το δέρμα.
Την αγκάλιασε
και σκούπισε το χιόνι
απ’ το πρόσωπο.
Γλυκά κοιμόταν
με τον άγουρο καρπό
μέσα στο στόμα.
Τώρα στα κλαδιά
τη σκιά αναζητούν
τα πουλιά της γης.
Μαβιά Κουφεταρία 
Από κοπελίτσα με γοήτευε η Γιαπωνέζικη λογοτεχνία και η μουσική τους! Θυμάμαι όταν σπούδαζα στο Παρίσι στο δωμάτιο που έμενα, είχε δυο τεράστιες βιβλιοθήκες δεξιά και αριστερά απ΄ένα παράθυρο που έβλεπε σ’ ένα παρκάκι. Η αριστερή είχε μόνο Γιαπωνέζους και η δεξιά Ρώσους λογοτέχνες μεταφρασμένοι στα Γαλλικά… περιττό να σου πω πως μες την χρονιά εκείνη είχα ξεκοκαλιάσει και τις δυο βιβλιοθήκες… έτσι αυτό το υπέροχο παραδοσιακό τραγούδι, συνοδεία με το ποίημα σου, γέμισε με γλύκα την καρδιά μου!
ΑΦιλιά με πολλά πολλά ευχαριστώ! 🙂
Αγαπητή Άιναφετς θα ήθελα πολύ να ζούσα τα νιάτα μου με πρόσβαση σε τέτοιες βιβλιοθήκες, ευτυχώς η ευκολία της εποχής μας βοήθησε στο να βρίσκουμε αυτό που θέλουμε γρήγορα και άμεσα. Έπρεπε το πανεπίστημιο να επιτελούσε σωστά το ρόλο του, τέλως πάντων.. Χώθηκα απότομα σε αυτά τα γιαπωνέζικα μονοπάτια και δεν μου φτάνει το 24ωρο με τόσα θαυμαστά πράγματα που ανακαλύπτω! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε καλό σου βράδυ!
Καλησπέρα! Χαίρομαι να σε διαβάζω. Θέλω να συνεισφέρω σε ότι σου είπαν ήδη οι φίλοι σου από τα παλιά. Ελπίζω να συνεχίσεις, Κι όσο για την ιαπωνική λογοτεχνία και ποίηση , να πω κι από την μεριά μου οτι είναι μια μαγεία..Αυτή η αφαιρετικότητα, η καθαρότητα του λόγου τους, που φαίνεται και στις άλλες τέχνες τους, είναι το κάτι άλλο..
Μου αρέσει και η επιλογή σου για την μελωδία στην “Σακούρα”” Πόση η ευαισθησία στην σύνθεση της Yonekawa και τόσο ταιριαστή με την ομορφιά και την σύντομη ζωή των ανθών του δέντρου. Πιστεύω οτι είναι δικιά της και όχι παραδοσιακή όπως γράφεται.. Το λέω, όχι με βεβαιότητα αλλά επειδή έψαχνα για πολύ καιρό να βρω μια μουσική σύνθεση- να τραγούδι έστω που να μου αρέσει, να μου ταιριάζει για την Σακούρα με αφορμή ένα άρθρο μου γιαυτήν και δεν έβρισκα ..Κι όχι οτι δεν έχω ψάξει και μετά από το άρθρο, έχω. Αν την είχα ακούσει αυτήν εδώ, είναι βέβαιο οτι θα ήταν και η δικιά μου επιλογή! Οπότε, είναι διπλή η χαρά μου και σε ευχαριστώ για το άκουσμα! .
Καλησπέρα και σ’ ευχαριστώ θερμά που έκανες τον κόπο να ξεδιπλώσεις τη σκέψη σου εδώ. Είναι τα πάντα συναισθήματα νομίζω, είτε γράφουμε είτε ακούμε και εμπνεόμενοι τα εκφράζουμε με τις τέχνες μας, ο καθένας όπως τον βολεύει. Διαβάζοντας για το Χαϊκού, τους εκφραστές του και τις εκφάνσεις του, σκέφτηκα πως δυστυχώς δεν φτάνει μια ζωή για να μάθουμε – έστω και πρόσκαιρα και για ευχαρίστηση – όσα περισσότερα μπορούμε, τουλάχιστον ας κάνουν αυτές οι λεπτομέρειες τη ζωή μας πιο γλυκιά. Στην γλύκα αυτή συμπεριλαμβάνονται και η γραφές του παρόντος, δηλαδή οι δικές μας! Σ’ ευχαριστώ πολύ!
“Τα τέσσερα βλέφαρα που αγαπιούνται” Πολύ πολύ μου άρεσε αυτό 🙂
Από τα τέσσερα βλέφαρα εμένα πιο πολύ μου αρέσει εκεί που της σκουπίζει το χιόνι από το πρόσωπο. Το χιόνι μου αρέσει πολύ, καλά όλες οι εποχές είναι όμορφες ειδικά όταν ξυπνούν !!!
Παίρνω την πολυλογία μου και φεύγω χαχα
Ωραία είναι εδώ 🙂
Καλημέρα και με συγχωρείς πολύ για την καθυστέρηση! Σ’ ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Ακριβώς, όλες οι εποχές είναι όμορφες, ο χειμώνας βέβαια είναι η εποχή της περισυλλογής, της δημιουργίας, της μελαγχολίας. Ζωντανεύει κι αυτός αλλά με ήρεμο τρόπο!